Als je over de snelweg rijdt, kom je op de meeste plekken een vangrail tegen. Maar wat zijn vangrails en waar dienen ze voor? Een vangrail, ook wel geleiderail genoemd, wordt geplaatst als aanrijdbeveiliging en wordt veelal gemaakt van staal of aluminium. Als er een ongeluk plaatsvindt, kan het voertuig niet over de middenberm rijden of de weg zijdelings verlaten.
Geschiedenis van de vangrail
Vroeger werden er geen vangrails gebruikt langs wegen, maar werden ze alleen geplaatst langs bruggen en viaducten. De middenbermen van snelwegen waren beplant en redelijk smal. Vanaf 1965 werden geleiderails veelvuldig geïnstalleerd langs snelwegen om de verkeersveiligheid te vergroten. Het aantal verkeersdoden verminderde, omdat er door de vangrails minder frontale botsingen plaatsvonden. Op bijna alle snelwegen in Nederland zijn er geleiderails.
Wat doet een vangrail?
Een vangrail wordt dus gebruikt als aanrijdbeveiliging. De auto loopt hierdoor zo min mogelijk schade op en de inzittenden zo min mogelijk letsel. Naast een geleiderail langs de weg, kom je ze op meer plekken tegen. Zo is het ook gebruikelijk in parkeergarages, maar ook op plekken waar het ter bescherming dient van o.a. hekwerken, stellingen of gebouwen. Door het plaatsen van een vangrail wordt de schade aan bijvoorbeeld een gebouw beperkt of voorkomen.
Wat is de hoogte van een vangrail?
In Nederland hebben vangrails een hoogte van 0,75 meter. De breedte varieert en is afhankelijk van het type van de geleiderail. Zo heb je vangrails met een breedte van 0,60 meter, maar ook van 3,50 meter. De plek waar je het beginpunt tegenkomt heet een terminal. Voorheen werd er altijd een schuin oplopende terminal of geleiderail gebruikt. Het wordt echter sinds een paar jaar aangeraden om een terminal te gebruiken, vanwege de absorberende werking.
